الزامات اولیه انتخاب آسانسور
این ابزارها که دارای الزامات اولیه انتخاب آسانسور هستند، برای استفاده در ساختمان‌های مختلف و به صورت عمده به منظور حمل بار، مسافر، تخت بیماری یا برانکارد و اتومبیل استفاده می‌شوند.
در این رابطه دو نوع آسانسور کششی و هیدرولیکی و همچنین آسانسورهای نماباز، پانوراما و مسافربر وجود دارند.
برای انتخاب آسانسور در ساختمان‌ها، الزاماتی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه شود، مانند تعداد و نوع آسانسورها در محاسبات اولیه طراحی، الزام حضور حداقل یک دستگاه آسانسور برای ساختمان‌های با طول مسیر حرکت بیش از ۲۱ متر از کف ورودی اصلی و غیره. همچنین، آسانسورها باید الزامات خاصی را رعایت کنند که برای هر نوع آن‌ها متفاوت است.
برای اطلاع از هزینه طراحی دکوراسیون فروشگاه مشهد و مشاوره بازسازی منزل مشهد اینجا کلیک نمایید.
انواع آسانسور و کاربرد هر یک
آسانسورها عموما به ۳ دسته هیدرولیکی، کششی و پانوراما دسته بندی می‌شود.
دو مورد اول حمل بار، مسافر، تخت بیمار یا برانکارد و اتومبیل استفاده می‌شود. آسانسورهای پانوراما و نماباز نیز تنها برای جابجایی مسافر استفاده می‌شود.
آسانسور هیدرولیکی
این نوع آسانسور که با نیروی فشار روغن کار می‌کند نسبت به آسانسور کششی فضای کمتری اشغال کرده و نیاز به فضای موتورخانه ندارد.
در واقع آسانسور هیدرولیکی باید نیروی محرکه کابین توسط پاوریونیت و پیستون را تامین کند. پاوریونیت با تامین فشار روغن، سبب حرکت جک آسانسور به سمت بالا و پایین می‌شود.
آسانسور کششی
نوع دیگر آسانسور که بیشتر برای ساختمان‌هایی مرتفع استفاده می‌شود.
در آسانسور کششی از پیستون استفاده نشده و جابجایی بار یا مسافر توسط یک چرخ دنده و کابل متصل به آن صورت می‌گیرد.
زمانی که قصد رفتن به طبقات بالا را داشته باشید کابل دور چرخ دنده پیچیده شده و آسانسور به سمت بالا حرکت می‌کند. برای رفتن به طبقات پایینی برعکس این قضیه اتفاق می‌افتد.
در نظر داشته باشید که ایمنی و سرعت حرکت آسانسور کششی بیشتر از آسانسور هیدرولیکی است.
آسانسور پانوراما
آسانسورهایی احاطه شده با شیشه به منظور دید بهتر مسافران داخل کابین. از آسانسور پانوراما به دلیل زیبایی بصری در مراکز خرید استفاده می‌شود.
جنس شیشه استفاده شده در این نوع آسانسور لمینت یا سکوریت نشکن است.
طراحی اداری مشهد و طراحی سالن زیبایی مشهد توسط مفیدی دیزاین بهترین مجری طراحی دکوراسیون داخلی مشهد با تعرفه مناسب
الزامات اولیه
- طراح (معمار طراح) باید تعداد، ظرفیت و نوع (مسافربر یا باربر) آسانسورهای ساختمان را در مراحل اولیه طراحی، تعیین و آن‌ها را بر اساس اطلاعات به دست آمده و مقررات این مبحث جانمایی کند. پیش‌بینی تمهیدات لازم متناسب با شرایط اقلیمی به عهده طراح است.
- همچنین در ساختمان‌هایی با طول مسیر قائم حرکت بیش از ۷ متر از کف ورودی اصلی (معمولاً بیش از سه طبقه)، تعبیه آسانسور الزامی است.
تبصره: در ساختمان‌های غیرمسکونی، طول مسیر قائم حرکت از کف پایین‌ترین طبقه تا کف بالاترین طبقه محاسبه می‌شود.
- در ساختمان‌هایی با ۸ طبقه یا ساختمان‌های با طول مسیر حرکت ۲۸ متر و بیشتر از کف ورودی اصلی، حداقل دو دستگاه آسانسور پیش‌بینی می‌شود، حتی اگر از نظر محاسبات تعداد و ظرفیت، یک دستگاه آسانسور کفایت نماید.
- در کلیه ساختمان‌هایی با طول مسیر حرکت بیش از ۲۱ متر از کف ورودی اصلی، لازم است حداقل یک دستگاه آسانسور مناسب حمل بیمار (برانکارد بر) تعبیه شود. این آسانسور باید با یک علامت مخصوص قابل رؤیت مشخص شده و به کلیه طبقات سرویس دهد.
- در ساختمان‌هایی که وجود آسانسور الزامی است، باید حداقل یکی از آسانسورها قابلیت حمل صندلی چرخ‌دار را دارا باشد.
- در ساختمان بیمارستان‌های بیش از یک طبقه، وجود حداقل یک دستگاه آسانسور تخت بر اجباری است. در صورتی که سطح شیب‌دار مناسب وجود داشته باشد این الزام وجود ندارد.
- در ساختمان‌های دسته چهارم و مکان‌های نگهداری سالمندان و معلولان بیش از یک طبقه، تعبیه حداقل یک دستگاه آسانسور برانکارد بر الزامی است، مگر اینکه سطح شیب‌دار مناسبی وجود داشته باشد.
- در ساختمان‌های دسته سوم که مشمول مقررات بند ۲ نمی‌باشند، وجود حداقل یک دستگاه آسانسور با قابلیت حمل صندلی چرخ‌دار الزامی است. در صورتی که سطح شیب‌دار مناسب برای تردد صندلی چرخ‌دار در کلیه طبقات وجود داشته باشد، این الزام وجود ندارد.
- آسانسورهایی که قابلیت حمل صندلی چرخ‌دار را دارند باید دارای الزامات زیر باشند:
- حداقل ابعاد کابین ۱۴۰ * ۱۱۰ سانتی متر باشد
- حداقل عرض بازشو در کابین، ۸۰ سانتی متر باشد
- مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد باشد
- مجهز به دکمه باز ماندن در کابین بـرای مدت طولانی تر از زمان عـادی بستـه شـدن در باشد
- آسانسورهایی که قابلیت حمل بیمار (برانکارد بر) را دارند باید دارای الزامات زیر باشند:
- حداقل ابعاد کابین۲۱۰ * ۱۱۰ سانتی متر باشد
- حداقل عرض بازشو در کابین ۹۰ سانتی متر باشد
- مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد باشد
- مجهز به دکمه باز ماندن در کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن در باشد
- آسانسورهایی که قابلیت حمل تخت بیمار (تخت بر) را دارند باید دارای الزامات زیر باشند:
- حداقل ابعاد کابین ۲۴۰ * ۱۴۰ سانتی متر باشد
- حداقل عرض و حداقل ارتفاع بازشو درِ کابین به ترتیب ۱۳۰ و ۲۱۰ سانتی متر باشد
- مجهز به سیستم کنترل سرعت ولتاژ و فرکانس متغیر باشد
- مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد باشد
- مجهز به دکمه باز ماندن درِ کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن در باشد
- مجهز به کلید مخصوصی باشد که آسانسور را در اختیار کاربران آموزش دیده قرار دهد
- مجهز به سیستم برق اضطراری باشد به‌گونه‌ای که هنگام قطع برق، آسانسور را به نزدیک‌ترین طبقه هدایت نماید
- در محاسبات ترافیک، علاوه بر کمیت، کیفیت سرویس نیز باید مدنظر قرار گیرد، به نحوی که حرکت آسانسور از طبقه ورودی اصلی به طور متوسط در هر ۱۰۰ ثانیه، یک‌بار صورت گیرد.
